De Durgerdam, Amsterdam

Voor de 2de keer dit jaar vieren we een verjaardag in het rustige en pittoreske Durgerdam. Mooie en kraaknette kamers met oog voor detail. Een afgesloten parking, met laadpaal voor onze elektrische auto. Super vriendelijk personeel !!! De elektrische fietsen die het hotel ter beschikking stelt zijn ideaal om de prachtige omgeving te verkennen. We zijn tot Volendam gefietst…. Een héérlijk uitgebreid ontbijt met zicht op het water en Amsterdam…. Volop genieten! Ook het 5-gangen diner ‘‘s avonds, in The Mark was excellent! Hiervoor hadden we nog enkele Nederlandse vrienden uitgenodigd die door het personeel warm werden verwelkomd. Frisse en verrassende voorgerechten, een klassiek hoofdgerecht en de superlatieven hielden aan tot en met het dessert. De wijnkaart inclusief de dessertwijn kon ons evenzeer bekoren. Opnieuw hebben we fantastische herinneringen gemaakt in Durgerdam. We komen heel graag nog eens terug. Een ideale uitvalsbasis voor het drukke Amsterdam. Een echte aanrader!

Het was een mooie warme dag in april (28 april) en mijn vriend en ik fietsten rond in het gebied. We kwamen in Durgerdam en zochten een plek om iets te drinken. Dat werd De Durgerdam. Buiten waren de tafels aan het huis vol en was er een streng koord gespannen voor het terras aan de overkant van de straat. We besloten dan maar binnen wat te drinken. Dat bleek niet de bedoeling te zijn. Mijn vriend kreeg al meteen ruzie met de Engelstalige bediende. Wij hadden het namelijk aangedurfd om het andere eind van een lange tafel (genoeg voor 8 personen) in te nemen terwijl aan het andere eind twee keurige dames aan het lunchen waren. De bediende stoorde zich eraan, terwijl wij de dames hadden gevraagd of we van het andere eind gebruik mochten maken. Wat goed was. De Engelstalige bediende vond het toch noodzakelijk om fluisterend, maar luid genoeg aan de dames te vragen of het oké was dat wij aan de andere kant waren aangeschoven. Lang verhaal kort; daarna werden we totaal genegeerd. Niemand heeft ons sowieso begroet bij binnenkomst. We zaten daar dus aan die lange tafel en er gebeurde niets. Op een gegeven moment zei ik; ‘we gaan hier niet bediend worden, het gaat gewoon niet gebeuren’. We zijn vertrokken. Wat een kakhut!